Testimonial De Woningstichting

[sihe_hover id=”889″]

Naam: Ellen Lamers
Functie: woonconsulent
Organisatie: De Woningstichting, Wageningen
Wooneenheden: ruim vijfduizend woningen

Honderd procent score door compassie én een consequente aanpak
’s Ochtends weet ze nooit hoe haar dag zal eindigen. Voor veel werknemers is dat een gruwel, niet voor Ellen Lamers, woonconsulente bij De Woningstichting in Wageningen. Lamers: “Alles waar een andere afdeling niet een-twee-drie uitkomt, komt bij ons terecht. Die probleemgevallen oplossen, en dan op een slimme en creatieve manier, niet de standaard maar rekening houdend met de specifieke omstandigheden van het geval – en dat alles met één doel: dat de woning weer terecht komt bij degene die er het meest aanspraak op maakt, dat is de lol van mijn werk.”

Door de training van Dikaion is dat werk alleen maar bevredigender geworden. Lamers: “Als ik zie hoe mijn aanpak nu is, en hoe ik het vroeger altijd deed, dan heb ik echt veel geleerd. Je wordt er gewoon enthousiast van. Niet van woonfraude dan, maar door die cursus.”

Uitzetten was niet makkelijk
Vroeger pakte Lamers bij een geval van woonfraude meteen de hoofdhuurder aan. Die kreeg een brief: u móet dit, u móet dat. En de onderhuurder werd op eenzelfde toon aangepakt: je moet uit de woning, je zoekt het maar uit verder. Dat uitzetten ging nog niet makkelijk overigens. Daar moest bijna altijd een rechter aan te pas komen, en het resultaat van zo’n procedure was zeer onzeker.
De hoofdhuurder wordt nog altijd op dezelfde manier aangepakt, maar voor de onderhuurder is er compassie. Lamers: “Die zit daar niet voor niets. Daar mag je best rekening mee houden.”
Juridisch blijkt het uitzetten toch makkelijker dan gedacht. Lamers: “Je hebt als sociaal verhuurder een sterkere positie dan je in eerste instantie zou denken. Dat wist ik niet voordat ik die training bij Dikaion had gevolgd. Zo dacht ik dat een getuigenverklaring van omwonenden niet voldoende zou zijn. Ik dacht dat je als woningcorporatie elke dag voor de woning moest posten en ding-dong moest doen. Maar dat blijkt niet te hoeven. Dat was een eyeopener.”

Indrukwekkende score
De Woningstichting werkt nog niet zo lang samen met Dikaion, maar in goed een jaar zijn toch al zo’n veertig casussen onderzocht. Niet alle zaken zijn opgelost, maar zo’n negentig procent wel, veelal met een vrijwillige huuropzegging als resultaat. Lamers: “Dat is indrukwekkend.”
Over de training die Abdel Karim en Dick Damsma verzorgen, is Lamers alleen maar lovend. Lamers: “Verhelderend en zeer enthousiast gegeven. Abdel en Dick vullen elkaar mooi aan. De een met de praktijk, de ander met zijn juridische kennis. Zelfs de juridische training was heel leuk. En ik heb heel wat rechtscursussen gehad en die kunnen slaapverwekkend zijn, mag ik wel zeggen.”
Met Karim ging Lamers de straat op, op huisbezoek – de theorie in de praktijk. Lamers: “Voor mij geldt echt: het willen leren. Die kans heb ik ook gehad, maar niet in Wageningen. Daar hadden we toevallig niet veel succes.”

Altijd vriendelijk maar wel met een doel
Niet dat de training daarom tegenviel. Lamers: “Abdel maakt je vanzelf enthousiast. We hadden echt lol samen en dat moet ook wel. Je bent toch op stap, je crosst een hele avond door Wageningen, dus dan moet je het ook een beetje leuk maken.”
“Maar zodra hij een woning binnengaat, dan gaat bij Abdel een knop om, dat zie je duidelijk. Ik kan dat zelf ook. Abdel blijft altijd vriendelijk en correct. Hij kan ook bot of boos worden, dat moet soms ook wel, maar ik heb dat niet meegemaakt.”
Helaas waren uitgerekend op die avond in Wageningen weinig bewoners thuis, maar Karim en Lamers hielden vol. Lamers: “Je kunt ook denken: lekker zo, dan zijn we vroeg klaar vanavond. Maar wij baalden daar echt van, en dan belden we een uurtje later gewoon opnieuw aan.”

Grote Stadsproblematiek toch anders
Lamers heeft intussen haar opleiding afgerond, waarvoor ze in Amsterdam met Abdel heeft meegelopen. Daar was het wel een paar keer raak. Lamers: “Misschien ligt dat wel aan hoe het er in een grote stad als Amsterdam aan toe gaat. Daar kan men toch meer in de anonimiteit dingen uithalen.” Lamers heeft echter wel ervaren dat de onderhuursituaties tussen beide steden op individueel niveau niet verschillen. Lamers: “Onderhuur blijft toch onderhuur. Het maakt niet uit waar de woning staat, er staan woningzoekenden voor in de rij. Ik weet nu niet alleen waarom, maar vooral ook hoe ik dat moet aanpakken.”